朝代:元代
作者： 唐毅夫
全文:
不呈六出祥，岂应三白瑞。易添身上冷，能使腹中肌。有甚稀奇，无主向沿
街坠，不着人到处飞。暗敲窗有影无形，偷入户潜踪蹑迹。
【梁州】才苫上茅庵草舍，又钻入破壁疏篱。似杨花滚滚轻狂势。你几曾见
贵公子锦ブ绣褥？你多曾伴老渔翁箬笠蓑衣？为飘风胡做胡为，怕腾云相趁相随。
只着你冻的个孟浩然挣挣痴痴，只着你逼的个林和靖钦钦历历。只着你阻的个韩
退之哭哭啼啼。更长，漏迟。被窝中无半点儿阳和气，恼人眠，搅人睡。你那冷
燥皮肤似铁石，着我怎敢相偎。
【尾】一冬酒债因他累，千里关山被你迷。似这等浪蕊闲花，也不是久长计。
尽飘零数日，扫除做一堆，我将你温不热薄情化做了水。
拼音:
bù chéng liù chū xiáng, qǐ yīng sān bái ruì. yì tiān shēn shàng lěng, néng shǐ fù zhōng jī. yǒu shèn xī qí, wú zhǔ xiàng yán jiē zhuì, bù zháo rén dào chù fēi. àn qiāo chuāng yǒu yǐng wú xíng, tōu rù hù qián zōng niè jī. liáng zhōu cái shān shàng máo ān cǎo shè, yòu zuān rù pò bì shū lí. shì yáng huā gǔn gǔn qīng kuáng shì. nǐ jǐ céng jiàn guì gōng zǐ jǐn xiù rù? nǐ duō céng bàn lǎo yú wēng ruò lì suō yī? wèi piāo fēng hú zuò hú wéi, pà téng yún xiāng chèn xiāng suí. zhǐ zhe nǐ dòng de gè mèng hào rán zhēng zhēng chī chī, zhǐ zhe nǐ bī de gè lín hé jìng qīn qīn lì lì. zhǐ zhe nǐ zǔ de gè hán tuì zhī kū kū tí tí. gèng zhǎng, lòu chí. bèi wō zhōng wú bàn diǎn ér yáng hé qì, nǎo rén mián, jiǎo rén shuì. nǐ nà lěng zào pí fū shì tiě shí, zhe wǒ zěn gǎn xiāng wēi. wěi yī dōng jiǔ zhài yīn tā lèi, qiān lǐ guān shān bèi nǐ mí. shì zhè děng làng ruǐ xián huā, yě bú shì jiǔ cháng jì. jǐn piāo líng shù rì, sǎo chú zuò yī duī, wǒ jiāng nǐ wēn bù rè bó qíng huà zuò le shuǐ.